به من نگاه کن، همين جا هستم
رويه همين مبلها که فرسوده می شوند از دير آمدنم،
و تو انجا هستی
آنسوی سالنی به وسعت تنهايت
قرار است با گل بوسه هايت لبريز کنی گلدانهايش را
بيا با آيينه ها که ميترسم غبار اندود گردند تنها خود را تکرار کنيم
نه لحظه ها را ،
به من از نزديک نگاه کن رو برويه تنهايت ايستاده ام
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر